Hallo Ho Chi Minh!
Inmiddels zijn we ruim drie maanden onderweg. Het lijkt alweer zo lang geleden dat we begonnen in New York! Daarna volgden Chili, Vanuatu, Nieuw Zeeland en nu zitten we sinds een aantal dagen in Vietnam. Onze laatste reisbestemming. En wat voor één! Na al het hiken en wildkamperen in Nieuw Zeeland was miljoenenstad Ho Chi Minh even wennen, maar er zijn zoveel mooie dingen te zien dat we uiteindelijk vier in plaats van de oorspronkelijke twee nachten zijn gebleven.
Een beetje geschiedenis...
Ho Chi Minh ligt in het zuiden van Vietnam en is met zijn 7.5 miljoen inwoners en bijna 6 miljoen motorbikes de grootste en drukste stad van het land. Het is niet de hoofdstad, die eer valt te beurt aan het noordelijk gelegen Hanoi. Om Ho Chi Minh beter te begrijpen, is het handig om wat te weten over de geschiedenis van de stad. Die geschiedenis is echter aardig ingewikkeld doordat Vietnam onder invloed is geweest van de ene na de andere bezetter. Het begon met ongeveer 1000 jaar Chinese overheersing waar in de 10e eeuw een einde aan kwam. Ho Chi Minh heette toen nog Prey Konor, wat ‘dorp in het bos’ of ‘koninkrijk in het bos’ betekent en de stad behoorde toe aan de Khmer, een volk in het zuiden van het huidige Vietnam en buurland Cambodja. Pas rond 1690 eigende Vietnam zich het gebied toe en doopte de stad om tot Gia Dihn. Nadat verschillende Europese landen vanaf de 16e eeuw handelsposten in Vietnam hadden gesticht, werd Zuid-Vietnam in de 19e eeuw een kolonie van Frankrijk. Vanaf dat moment heette de stad Saigon, een naam die bij velen een belletje zal doen rinkelen, al is het maar vanwege de musical die Joop van den Ende ervan heeft gemaakt… Oké, nog even terug naar de les. De pogingen van het communistische Noord-Vietnam om het op het westen georiënteerde Zuid-Vietnam terug te veroveren resulteerden in de Vietnamoorlog. Toen deze in 1976 ten einde kwam, werden de twee delen van het land weer samengevoegd en ging de naam Saigon het raam uit. Voortaan heette de stad naar de leider van de Vietnamese onafhankelijkheid: Ho Chi Minh.
Zo, dat was een heleboel informatie. En dan heb ik nog meer dan de helft weggelaten. Het geeft niet als je het leeuwendeel alweer vergeten bent, als je maar onthoudt dat de stad beïnvloed is door een heel scala aan bezetters. Die invloeden zie je namelijk heden ten dage nog steeds terug.
Ho Chi Minh centrum
Wij begonnen onze eerste dag met een stadswandeling uit de Capitool reisgids. De wandeling loopt door het centrum van de stad rond de straat Dong Khoi (District 1). Dit is het hart van Ho Chi Minh met overal brommers, hotels, toeristen die in en uit tourbusjes geladen worden, cafés en eettentjes. Er gebeurt van alles om je heen. Tijdens de wandeling kwamen we verschillende Frans-koloniale gebouwen tegen, waaronder het Gebouw van het Volkscomité (foto hierboven) en het Hoofdpostkantoor (foto beneden). Het voelt vreemd om dit soort gebouwen in een Aziatische stad tegen te komen, maar met de geschiedenis in ons achterhoofd klopt het. Via een kleine detour langs de Ben Thanhmarkt en de Mariammantempel kwamen we weer terug in het centrum, waar we vanaf een balkonnetje met een Vietnamese ijskoffie de drukte hebben zitten bekijken.
De buitenwijken
Als je je buiten het centrum van de stad begeeft, merk je dat Ho Chi Minh veel meer is dan een toeristische stad. Ho Chi Minh leeft en als toerist laveer je daar doorheen. Wij genoten ervan om van de ene naar de andere bezienswaardigheid te lopen en zo een inkijkje te krijgen in het dagelijks leven van de inwoners. Onderweg naar de Jade Keizerpagode kwamen we bijvoorbeeld door het financiële hart van de stad met bankgebouwen, fastfoodketens en voorzieningen voor expats. Heel anders was dit op weg naar de Xo Loipagode. Toen kwamen we door straatjes waar overal kookkarretjes voor de deur stonden met etende mensen op kleine krukjes eromheen. Het was een mix van restaurantjes en families die voor hun deur zaten te eten. Die Xa Loipagode is trouwens de mooiste pagode die we in Ho Chi Minh gezien hebben. Omdat de tempel een stuk van het centrum vandaan ligt, kom je er weinig toeristen tegen, maar dat is geheel onterecht! De grote ruimte met prachtig verlichte gouden Boeddha is indrukwekkend!
Vietnamees ontbijten bij de buren
Eén van onze leukste echt Vietnamese ervaringen is misschien wel het ontbijttentje waar we elke ochtend noodlesoep aten. Ons hotel lag in District 3, uit de loop van de drukke toeristenstroom, maar op loopafstand van het centrum. Naast de deur zat een typisch Vietnamees ontbijtrestaurantje. Overdag zag je alleen een dichte, verweerde garagedeur, maar vanaf een uur of 5 ’s ochtends verrees er in de garage een heus restaurantje. Hier zaten we elke ochtend tussen de Vietnamezen een kom noodlesoep leeg te slurpen en dim sum te eten.
De drijvende markt van Cai Be
Vanuit Ho Chi Minh worden er door touroperators allerlei dagtrips aangeboden naar bezienswaardigheden rondom de stad. Wij hebben twee tours gedaan, die via het hotel bij een goed aangeschreven staande organisatie geboekt werden. Onze eerste trip ging naar de drijvende markt bij Cai Be in de Mekongdelta. Boeren uit de omgeving komen naar deze markt gevaren om hun oogst te verkopen aan tussenhandelaren. In de mast van hun boot hangen ze het product dat ze verkopen, zodat van verre al te zien is wat er verkocht wordt.
De Heilige Stoel van Cao Dai
Onze twee dagtrip begon met een bezoek aan de Heilige Stoel van Cao Dai. Dit grote tempelcomplex is het centrum van de Cao Daireligie. Deze vrij nieuwe religie is aan het begin van de 20e eeuw ontstaan door het samenvoegen van alle bestaande religies uit Noord- en Zuid-Vietnam. Een beetje vreemd, maar een mooi voorbeeld van de vergevingsgezindheid die je in het hele land tegenkomt. Hoeveel oorlogen de Vietnamezen ook hebben meegemaakt, ze zijn totaal niet haatdragend. Van die instelling kan de rest van de wereld nog wat leren.
In het tempelcomplex mochten we een kijkje nemen bij een mis, waarbij er anderhalf uur lang muziek werd gemaakt en werd gezongen. De sfeer was heel sereen, bijna meditatief. Je zou er zo een kwartiertje willen gaan zitten om te luisteren. Helaas was het een komen en gaan van toeristen en had onze gids haast. Op naar de volgende bestemming!
De Cu Chi tunnels
’s Middags bezochten we de Cu Chitunnels. Dit tunnelstelsel van wel 200km lang werd tijdens de Vietnamoorlog gebruikt door de Vietcong om zich te kunnen verstoppen voor de Amerikanen. De gangen waren zo klein dat de Amerikanen er niet doorheen konden. Nu zijn enkele tunnels vergroot, zodat iedereen een kijkje kan komen nemen en zelf kan ervaren hoe het is om je door zo’n tunnel te verplaatsen. Op de foto die van Tom is gemaakt in de tunnel is een vreemde speling van het licht te zien. De geest van een Vietcong strijder misschien?
Er is zoveel moois te zien!
Onze tijd in Ho Chi Minh zit er weer op. We hebben ons goed vermaakt en veel geleerd over de Vietnamezen, hun cultuur en hun geschiedenis. Omdat we maar een aantal dagen in de stad waren, hebben we een aantal dingen niet kunnen doen. Een wandeling door Cholon, de Chinese wijk van de stad, bijvoorbeeld. En een beklimming van de Bitexco Financial Tower, waardoor je fenomenaal uitzicht over de stad schijnt te hebben. Helaas, prioriteiten. Wij reizen weer verder en gaan onderweg vast nog heel veel mooie dingen zien.