Avontuurlijk Tanna
Het stond al jaren op Toms bucketlist: lava zien. Toen we onze reis gingen plannen en in een reistijdschrift Tanna tegenkwamen, het eiland met de meest toegankelijke actieve vulkaan ter wereld, wist ik dan ook: hier kom ik niet meer onderuit. Tanna it was. Vijf dagen gingen we er naartoe. Back to basic. Afgelegen. En een vulkaan. O boy…
Vanu…, uh, waar gaan jullie naar toe? Omdat we zelf een paar maanden geleden waarschijnlijk ook zo hadden gereageerd, eerst even wat algemene informatie. Vanuatu is een land ten noorden van Nieuw Zeeland. Het bestaat uit 83 eilanden en is sinds 1980 onafhankelijk van Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Door deze koloniale geschiedenis wordt er naast Bislama (een soort honkie tonkie Engels, voorbeeld: tank yu tumas!) ook goed Engels en Frans gesproken. De hoofdstad Port Vila ligt op het eiland Efate, op zo’n 3 uur vliegen vanuit Auckland. Door de vele toeristen, expats en het gunstige belastingklimaat (in Vanuatu betaal je geen inkomstenbelasting) is de stad de afgelopen jaren flink verwesterd, wat zich uit in talloze restaurants en resorts tussen de lokale winkeltjes. Wij hebben Port Vila gebruikt om een paar dagen te acclimatiseren. Even wennen aan de tropische hitte en kennismaken met de Ni-Vanuatu (mensen van Vanuatu) en hun cultuur. Daarna vlogen we voor een verblijf van 5 dagen door naar Tanna.
Toen we na een klein uur vliegen arriveerden, stond Thomas Noal, de eigenaar van Yasur View Lodge, ons al op te wachten. Met zijn truck ging het eerst naar Lenakel, waar Thomas boodschappen deed terwijl wij een lunch regelden op de markt. Gelukkig spotten we al snel een kraampje waar tuluk werd verkocht, een in bananenbladeren verpakt deegpakketje van maniok met een vulling van rundvlees en groenten. Deze goed vullende snack die wordt gegeten als breakfast, lunch and dinner herkenden we uit Port Vila. Samen met een jonge kokosnoot vormde dit de aftrap voor het vele lokale eten dat de familie van Thomas ons zou gaan voorschotelen.
Na de lunch pikte Thomas ons op en begonnen we aan de 2.5 uur durende trip over onverharde wegen naar de andere kant van het eiland. Onderweg werd er om de haverklap gestopt om mensen en spullen (en een kip!) in- en uit te laden achterin de bak van de truck. Als je dezelfde kant op moest, dan kon je mee. Dit was slechts één van de vele voorbeelden van de vriendelijkheid en hulpvaardigheid van de Ni-Vanuatu. Na zo’n 2 uur kwam de vulkaan in zicht. Mount Yasur. Een imposante grijszwarte verschijning met een continu veranderende rookpluim erboven. Ongelooflijk indrukwekkend, maar ook beangstigend. Hier kwamen we voor!
Yasur View Lodge ligt aan de voet van Mount Yasur, recht tegenover de toegangsweg, en wordt gerund door Thomas en zijn familie. Niet alleen de ligging is geweldig, ook de accommodaties. Tom kon hier wéér een item van zijn bucketlist gaan afvinken: slapen in een boomhut. Via een trap van 48 treden met een leuning aan slechts één kant kwamen we op ons balkonnetje, waar we het meest fantastische uitzicht van heel het eiland hadden. Recht op de vulkaan! We hebben er uren pratend doorgebracht terwijl we keken naar rookpluimen (overdag) en vuurwerk (’s nachts).
Omdat het mooi weer was beklommen we meteen aan het einde van de middag met gids Noël, de 16-jarige zoon van Thomas, de vulkaan. De weg omhoog is 3.5 km lang en het grootste gedeelte kan met een 4WD worden afgelegd. De laatste paar honderd meter naar de kraterrand gaan over een smal en steil voetpad. Onderweg werd het gebulder van de vulkaan steeds luider. Om de paar minuten klonken er explosies en soms voelden we de grond trillen onder onze voeten. Je voelt de natuurkrachten steeds sterker worden en elke vezel in mijn lichaam wilde omdraaien. Maar goed, daar waren we niet voor gekomen, verstand op nul en doorlopen. En toen stonden we aan de rand van de krater. Nu pas zagen we dat er bij elke explosie zwarte brokstukken de lucht in werden geslingerd, die neervielen in de krater. Over de rand kwam het niet, maar de knallen waren ronduit beangstigend. Terwijl Tom stond te genieten van al het vuurwerk bereikte ik mijn taks. Deze ervaring was te heftig voor een eerste avond op een plek waar alles nieuw was en ik niet op mijn intuïtie kon vertrouwen. Nog voor zonsondergang zijn we daarom weer teruggelopen naar de lodge. Een aantal dagen later, toen we helemaal gesetteld en relaxed waren, gingen we terug. Deze keer met zonsondergang en zonder gids, na de eerste keer weet je immers best waar je moet zijn. Met zijn tweeën hebben we ruim een uur op de kraterrand staan kijken en het uitzicht bij nacht was ronduit geweldig. Wat overdag donkere brokken lijken, kleurt ’s avonds fel oranje en de ene na de andere fontein van lava werd omhoog gespoten. Het was heel bijzonder om daar met zijn tweeën te staan, terwijl het binnenste van de aarde omhoog geblazen werd en boven ons de sterrenhemel zich uitstrekte. Na een ontzettende knal, waarbij de lava bijna over de rand heen kwam, was het deze keer Tom die zijn taks bereikte. “Kom, we gaan! Hij is afgevinkt hoor!”
We gaan Mount Yasur nooit meer vergeten. Hoe het is om een vulkaan in je achtertuin te hebben, het gerommel te voelen, de explosies te horen en de spetters lava bij nacht te kunnen zien. Op Tanna is echter nog veel meer te zien en te doen. Vanuit de lodge is het 2 uur lopen naar Port Resolution, de baai waar kapitein Cook in 1774 aan land kwam. Het is een tocht over een junglepad, heet en stoffig, maar de beloning aan het einde maakt dat het alle inspanning waard is: een prachtig wit zandstrand, koele zee en een lunch bij het kleine restaurant Avoca. Daarnaast brachten we een bezoek aan Yakel, een zogenoemde kastom village, een dorp waar men nog in oorspronkelijke kleding loopt en volledig volgens de overgeleverde tradities leeft. Nou ja, op een klein zonnepaneeltje voor licht na dan… Tenslotte, voor de mannen, is het bijwonen van een kava-ceremonie een ervaring op zich. Kort samengevat wordt kava gemaakt door het oplossen van fijngekauwde kavawortels in water. Door het drinken ervan schijn je een beetje high te worden, maar Tom merkte er niet heel veel van.
Ons verblijf in Yasur View Lodge was geweldig. Thomas, vader van zes kinderen, is een wijs man met veel invloed in de gemeenschap. We hebben hem leren kennen als iemand die de tradities hoog acht, maar die ook de westerse invloeden ziet toenemen. Door het toenemende toerisme staan Tanna veel veranderingen te wachten. Hoe lang Tanna nog zal blijven zoals wij het hebben gezien? Geen idee. Aanraden kunnen we een bezoek in ieder geval!
Tenslotte, als uitsmijter, een filmpje met wat activiteit van de vulkaan:
Hallo Tom en Yvonne,
WAUW!
Groetjes uit Sevenum
Wow dat is wel echt super indrukwekkend! Wat een verhaal Yvonne. Je schrijft overigens heerlijke verhalen die lekker weg lezen en je hebt het gevoel of je er een beetje bij bent.
Maar wat een avonturen daar en dat allemaal in zo’n eilandje. Aan de ene kant de aardige behulpzame mensen en aan de andere kant de confrontatie met de oerkrachten van aarde. En dan ook nog zo’n verblijf het is toch echt wel amazing daar.
Volgens mij komen deze ervaringen wel ergens bovenaan de top tien ever terecht.
Ga zo door, met schrijven en beleven.
Weer een prachtig verhaal yvon
Ik snap helemaal dat de vulkaan op de bucketlist stond maar zelf zou ick hem denk ik niet durven te beklimmen
Geniet nog van jullie fantastische reis
Groetjes lianne
Weer een prachtig verhaal om te lezen, Yvonne!
Leuk trappetje naar jullie boomhut, iek…..
Geniet met een grote G!!!!
groetjes Chantal
Je zult maar zo een B.Q in je tuin hebben.
Geweldig mooi om dit allemaal te zien en te lezen. Prachtig.
Vele groetjes,
Oma en Opa.
Wat ben ik blij dat jullie week erop zit….
Maar ik begrijp jullie reden om dit te willen ervaren. Wat een beleving! Geef mij alleen de boomhut en een filmpje van de vulkaan haha.
x Annemieke, Jasper en dikke knuffel van Jidde
Ha Tom en Yvonderweg,
Wat indrukwekkend jullie belevenissen te lezen! De vulkaan, wat zal dat een onvergetelijke ervaring zijn, de boomhut, Thomas en zijn familie..:-)
Dank voor het zo mooi noteren van jullie belevenissen, het is alsof ik jullie op de hielen zit…!
Mijn vragen aan jullie zijn:
Wat doet dit reizen, zo samen intens een deel van de wereld beleven, met je?
En hoe is het om met Westerse, Europese, Nederlandse ogen, oren en gedachten mensen, landschappen, dieren, planten etc. te ‘ontmoeten’?
hart reisgroet, Karien
Hoi Karien, dank voor je reactie! En dank voor je vragen :-). Het reizen samen is geweldig! Niet zo lang geleden zei Tom ineens dat we langer op reis zijn dan dat we (officieel) samenwonen. Gek eigenlijk hè?! Onderweg komen we mensen tegen die alleen reizen en zij kunnen hun ervaringen niet delen. Dat lijkt me heel moeilijk, want je maakt wat mee soms! Wij praten over alles. Je gaat van hoog naar laag in je emoties, van relaxed naar gestrest, je maakt alles van elkaar mee. Niemand kent je beter. Je band wordt er veel sterker door, dat zul je wel herkennen. Het reizen naar zulke afgelegen gebieden heeft er ook voor gezorgd dat ons westerse leven weer in perspectief is geplaatst. Elke dag douchen, dat is best een luxe. Net als een auto, een geasfalteerde weg, onderwijs, een gasfornuis, ik kan nog wel even doorgaan. We waarderen de dingen thuis des te meer. En we realiseren ons dat we in de westerse wereld misschien af en toe een beetje doorschieten. De reis geeft heel veel stof tot nadenken over dit soort dingen! Als we terug zijn moeten jullie maar weer eens komen eten, dan kunnen we het er uitgebreider over hebben. Heel veel groeten, ook van Tom!
Super ervaring. Spetteren!
Groetjes Eke