Eten in Chili – de lokale keuken
We kunnen een land natuurlijk niet achter ons laten zonder het te hebben gehad over het eten. Van alles hebben we geprobeerd. Sommige dingen kenden we al (ceviche), andere waren helemaal nieuw (empanada’s). Of het lekker was? Uhm, bijna alles… De Chilenen weten in ieder geval hoe ze lokale producten kunnen verwerken tot heerlijke maaltijden!
Eten is cultuur. Iedereen doet het, elke dag en elk land heeft zijn eigen gewoonten en gebruiken. Door je onder te dompelen in de lokale keuken leer je een land en zijn inwoners nog beter kennen. En dat is in Chili bepaald geen straf! De Chileense keuken is ontstaan als armoedekeuken en mensen hebben geleerd om zonder opsmuk de lekkerste dingen te maken van lokale producten. Cazuela bijvoorbeeld, een goed gevulde stoofschotel van kip of rundvlees. Met elke hap ontdek je weer iets nieuws. Aardappel, pompoen, wortel, rijst zelfs! Een flinke hand verse koriander bovenop maakt het helemaal af. Of pastel de choclo, een pastei van mais, vlees en kaas met een gekarameliseerde korst. Simpel, maar door de verse producten superlekker en goed vullend!
Als je naar het eiland Chiloé gaat, zoek dan een restaurant waar op authentieke wijze curanto wordt bereid. Het is een typisch gemeenschapsgerecht en het klaarmaken van deze specialiteit duurt minstens een halve dag. Maar dan heb je ook wat! Eerst worden er hete stenen in een kuil gelegd. Deze worden bekleed met op rabarber lijkende nalca-bladeren en hier bovenop worden allerlei producten van het eiland gelegd. Kip, gedroogd vlees, worstjes, verschillende soorten aardappelen, natte broodjes, mosselen en verschillende zeevruchten in hun schelpen. Dit wordt afgedekt met een nieuwe laag bladeren en een laag gedroogd zeewier. Het zeewier geeft een heel aparte smaak aan de inhoud van de kuil, die na een uur of drie wordt opgegraven. Borden worden volgeladen en met zijn allen ga je aan tafel om te genieten van het lekkers. Een glas Chileense wijn erbij, niks meer aan doen!
Warm eten doe je in Chili trouwens tussen de middag. Er zijn vrijwel geen bedrijfskantines en bij veel restaurantjes vind je een menu del dia, een menu van de dag. Dit bestaat uit een voor-, hoofd- en nagerecht, waarbij je meestal per gang kunt kiezen uit twee opties. Soms is het echter eten wat de pot schaft! Een menu del dia is goedkoper dan losse menu-opties en het is de ideale manier om eens wat verrassends voorgeschoteld te krijgen. Overheerlijke ceviche van quinoa bijvoorbeeld! We hadden niet verwacht dat je van quinoa zoiets lekkers kon maken. Normaal gesproken wordt ceviche gemaakt van rauwe vis die wordt gemarineerd in citroen- of limoensap. Het zuur doodt allerlei nare beestjes en het maakt de vis lekker mals. Daarna wordt het gecombineerd met gesneden ui, chilipepers en paprika tot een heel fris voorgerecht.
Als je tussendoor trek hebt, dan haal je een empanada. Dit deegpakketje met een gekruide vulling van vlees, vis, kaas of groenten is niet te missen, want het wordt op vrijwel elke straathoek verkocht. Wij aten ze bij voorkeur al horno (uit de oven), maar je kunt ze ook gefrituurd (al frita) krijgen. Over het algemeen geldt dat hoe huisgemaakter en hoe boller ze zijn, hoe lekkerder. De empanada’s die we kochten bij een oudere meneer op de markt in Vicuña gaan we niet snel vergeten. Sterker nog, we hebben het er nog steeds over! Hij zat op een klapstoeltje op de rand van de stoep en had een grote geruite tas vol zelfgemaakte empanada’s naast zich staan. Deze meneer deed waarschijnlijk al aan street food voordat het hipster werd en eigenlijk vielen alle empanada’s die we daarna aten tegen. Superlekkere vulling met een olijf en een stukje gekookt ei. Helemaal af!
Junkfood eten kan in Chili ook goed. Ik heb me niet gewaagd aan een completo, maar Tom durfde het aan! Een completo is de Chileense variatie op een hotdog, maar dan eentje on steroids. Het bestaat uit een langwerpig wit broodje met een worst erin en alle soorten saus die je kent erop. Geprakte avocado, mayonaise, chilisaus en nog minstens vier andere sausjes die we zo snel niet thuis konden brengen. Right. Je moet er wat voor over hebben om een andere cultuur te leren kennen… Chorrillana hebben we per ongeluk ontdekt. En als we van tevoren hadden geweten wat het was, hadden we het waarschijnlijk niet besteld. Volgens onze reisgids werd er in een bepaald restaurantje authentiek Chileens gekookt. Dat klonk goed. Wij bestelden de special van het huis en hadden hoge verwachtingen, tot we een enorme schaal friet met stoofvlees, gebakken uien en twee gebakken eieren erbovenop geserveerd kregen. Hahahaha, we hadden de Chileense junkfood-specialiteit te pakken!
Naast het lokale eten hebben we ook allerlei Chileense dranken geprobeerd. Jugos naturales bijvoorbeeld, versgeperste of geblende vruchtensappen. Lekker en verfrissend! Of een glas Kunstman Torobayo, Toms favoriete Chileense bier. Als je liever iets warms wilt, probeer dan eens mate, een soort thee van gedroogde yerba-bladeren die gedronken wordt door een metalen rietje dat tegelijk fungeert als zeefje. Van zichzelf heeft mate een bitter-zoete smaak, maar je mag er zoveel suiker aan toevoegen als je wilt! Of neem een kop koffie met gebak. Door de vele Duitse immigranten vind je in Chili namelijk een scala aan lekkere taartjes, zoals milhojas, duizend-laagjes-taart met karamel ertussen. En tenslotte moet ik niet vergeten om de Chileense wijn te noemen en pisco sour, een cocktail van pisco (sterkedrank gedestilleerd uit druiven), limoensap en suikerrietsiroop die vaak als aperitief wordt gedronken.
En nu, na al dat eten, moeten we dringend weer gaan sporten om de overtollige kilo’s eraf te krijgen? Dat valt gelukkig mee! Ondanks al het heerlijke eten en drinken in Chili, kan Tom momenteel zijn broek aantrekken zonder zijn knoop los te maken. Echt waar, van reizen val je af! Waar het precies door komt weten we niet, maar hier in Nieuw Zeeland hebben we Toms dieet aangepast naar minimaal één Montheith’s, Magnum en Moro extra per dag. Eens kijken of dat helpt.
Hummmm, eet maar lekker. Wij doen het hier met spek en eieren, bloedworst en karboet.
Groetjes , Oma en Opa.