Weekboek #8

Ja hoor, daar is ie weer: een nieuw weekboek! Deze keer met een samenvatting van de afgelopen, uh, drie weken, want ik loop een beetje achter... Over onze moestuin waarin we zo ongeveer opnieuw moesten beginnen, het etentje met mijn Amerikaanse opdrachtgever, nog een etentje maar dan met familie en het super-leuke nieuwe project waarmee we zijn gestart: het opzetten van een crowdfunding campagne.

De moestuin

Door onze roadtrip naar Zweden waren we zo'n drie weken niet op de tuin geweest en dat wat we vreesden bleek nog erger dan gedacht: het onkruid kwam ons tegemoet. De aarde die we met veel moeite tevoorschijn hadden getoverd stond weer vol heermoes en tussen de stoeptegels piepten de planten omhoog. Zucht. Ik ben bang dat we pas aan het begin staan van onze strijd tegen het heermoes. Dit soort tegenslagen zullen we waarschijnlijk nog vaker voor onze kiezen krijgen. Na een paar keer diep zuchten zijn we stoïcijns verder gegaan met het verwijderen van het oerwoud achter het huisje. Over het heermoes-masterplan moeten we nog eens goed nadenken.

Gelukkig was het de afgelopen weken goed weer en hebben we wat uren in de tuin kunnen werken. Het ziet er inmiddels weer pretty decent uit, al zeg ik het zelf :-). En naast woekerend onkruid hebben we ook iets wat in positieve zin woekert: de tomatenplanten in de kas gaan als een tierelier! Die hebben we zelfs al uit kunnen delen!

Hutspot, stoofvlees en appeltaart

Mijn grootste opdrachtgever is een ondernemer uit Amerika en vorige week was hij om werk-redenen ineens in Amsterdam. Dat vroeg om een meet-up! Hij en zijn vriendin wilden graag typisch Nederlands eten en daarom gingen we naar Haesje Claes. Van tevoren was ik een beetje zenuwachtig. Het is toch raar om iemand die je alleen via internet kent ineens live te zien. En het is ook nog eens soort van mijn baas. Even stak de onzekerheid de kop op, maar ik heb me totaal onnodig zorgen gemaakt: wat een leuke mensen! Voor zo'n eerste ontmoeting hebben we best diepgaande gesprekken gehad, onder andere over onze doelen in het leven (niet alleen werken ;-)), reizen, locatie-onafhankelijk werken en natuurlijk de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Het blijkt dat we veel overeenkomsten hebben in hoe we in het leven staan. Ik blijf het ongelooflijk vinden dat je via internet zulke like-minded mensen kunt vinden en deze ontmoeting motiveert me nog meer om op deze weg met mijn werk door te gaan.

Feest!

De dag na het etentje in Amsterdam hadden we wéér een etentje. Deze keer was de reden wel heel speciaal: na bijna 50 jaar bij dezelfde werkgever te hebben gewerkt, ging mijn vader met pensioen. Wat een lange tijd hè? Er zijn zeker ups en downs geweest en ik weet niet voor wie de prestatie groter is geweest: voor mijn vader of voor het bedrijf. Die pa van mij is namelijk niet altijd de makkelijkste... Maar ze hebben het volgehouden! En dat was reden voor een feestje. De keren dat mijn vader in al die jaren met de auto naar zijn werk is gegaan zijn denk ik op twee handen te tellen. Altijd ging hij op de fiets. Daarom wachtten we hem halverwege de route op met ballonnen en een biertje. Het kleine familiefeestje dat volgde was kei-gezellig!

De twee bovenstaande foto's zijn gemaakt door Tom.

Werk-spoiler: we gaan crowdfunden!

Tenslotte wil ik jullie iets vertellen over het nieuwe project waar Tom en ik mee bezig zijn. Ik ga nog niet alles verklappen, maar kan alvast melden dat we bezig zijn met het opzetten van een crowdfunding campagne voor een project in de zorg. Leuk hè! Twee weken geleden hebben we een workshop gevolgd bij Douw&Koren en daar hebben we veel van opgestoken. Momenteel zijn we bezig de campagne vorm te geven en ik zal in elk weekboek wat meer tipjes van de sluier oplichten. Wait and see! Het is zo leuk om met iets totaal nieuws bezig te zijn en ik word er enthousiast van :-). Tot volgende week!

2 Reacties

  1. Tessa op 17 november 2016 at 14:19

    Hoi Yvonne,

    Je moestuin ziet er beter uit dan pretty decent hoor! Super leuk dat jullie nu nog tomaten hebben in jullie serre. Volgend jaar plant ik voor het eerst in mijn leven een echte moestuin. Super spannend allemaal! Ik heb een serre en wil graag zo’n 7 soorten tomaten planten. Ik hoop dat alles goed verloopt en dat ik volgend jaar ook zo’n mooie tomaten heb als die van jou!

    Groeten.

    • Yvonne op 17 november 2016 at 17:04

      Hoi Tessa,

      Wat een leuke plannen voor in de serre! Dat kan natuurlijk ook. Heb je een grote serre? Onze tomatenplanten zijn best groot geworden en als je zeven soorten wilt kweken heb je denk ik wat ruimte nodig. Maar zoveel verstand heb ik er ook niet van, haha. Wel cool om verschillende soorten te gaan proberen. Dat is weer eens wat anders. Wij hebben ook een heel lijstje gemaakt met dingen die we gaan proberen. Het lijkt me leuk om volgend jaar af en toe een update van je tomaten te ontvangen. Misschien kunnen we wat van elkaar leren :-).

Laat een reactie achter